De allerbelangrijkste stap om in verbinding te komen met je gevoelige kind is begrip. Begrip voor de situatie en begrip voor de emoties en het gedrag van je kind.

Begrip zorgt voor verbinding

Als je begrijpt waarom je kind reageert zoals hij reageert, kun je op een hele andere manier naar je kind en de situatie kijken. Je bent veel beter in staat om rustig en kalm te reageren want je begrijpt immers waardoor de situatie is ontstaat en wat het nodig heeft om weer tot rust te komen.

Machteloosheid verandert hiermee in inzicht en je zult gaan merken dat jouw gevoelens als ouder ten opzichte van een situatie compleet anders zullen zijn.

Om een adequate aanpak als ouder toe te kunnen passen, is het belangrijk om te weten: ‘Is mijn kind hooggevoelig?’ Want een hooggevoelig kind heeft andere behoeftes dan een kind die minder gevoelig is. En ook binnen hooggevoeligheid zijn verschillen. Lastig he?

Twijfel je of je kind hooggevoelig is of herken je je kind wel in kenmerken van hooggevoeligheid maar op sommige punten ook weer niet? En twijfel je of jouw aanpak wel helpend is? Dan zal de lezing hooggevoelige kinderen veel duidelijkheid geven. Hierin vertel ik wat hooggevoeligheid wél en niet is, welke types gevoeligheid er zijn en wat dit betekent voor jou en je kind.

Als je weet waarom je kind boos is, kun je het gedrag ook veel beter begrijpen

Die grote mond, het slechte luisteren, het gooien met spullen of deuren, het is slechts een uiting van boosheid. Maar jij bent ook niet van steen natuurlijk, die boosheid roept ook een bepaald gevoel bij jou op toch? En daar gaat het in veel gevallen mis…

Probeer eens uit wat er gebeurd als je een paar tellen niet reageert op het gedrag van je kind. Haal in die tijd eens een aantal keer diep adem en focus je vooral op je uitademing. Uitademen staat voor loslaten. Door heel kort even afstand te nemen en je te focussen op jezelf, heb je de tijd om jouw eerste gevoel of eerste emotie als reactie op de boosheid van je kind los te laten en te relativeren. Je kunt je afvragen: ‘Wat zit er achter de boosheid van mijn kind?’ In veel gevallen is dit genoeg om vanuit rust te reageren zoals je als ouder daadwerkelijk ook wil reageren, namelijk op de daadwerkelijke emotie.

Ga jij dit ook proberen?

Een hooggevoelig kind neemt veel waar, verwerkt diepgaand en reageert intens

Een hooggevoelig kind denkt veel na. Doordat een gevoelig kind veel opmerkt en het diepgaand verwerkt kun je wel stellen dat hij of zij een rijke en intense innerlijke belevingswereld heeft. Dit kan ervoor zorgen dat prikkels langer blijven hangen (lang in een emotie blijven hangen, soms zelfs dagen) maar ook dat de reactie die voortkomt uit de prikkel intens kan zijn (emotionele bui die té groot lijkt voor de situatie). Dit kenmerkt een hooggevoelig kind en hoef je dus ook niet te veranderen.

Zie je al een situatie met je kind voor je?

Ook leuke dingen kunnen leiden tot een boze bui

Tijdens de vakantie ging ik met mijn gezin naar het Dolfinarium. We waren net voor het middaguur in het park en binnen 20 minuten zou de grote dolfijnenshow beginnen. Hartstikke leuk natuurlijk, die wilden we heel graag zien. We sloten aan in de rij  en wachtten totdat de show zou gaan beginnen. We zaten op de tribune met nog honderden andere mensen. Er was veel geluid van enthousiaste kinderen. Op het grote scherm werd een quiz gedraaid om de wachttijd te overbruggen. Ook was het licht al gedimd en waren er gekleurde spots aan die door de zaal draaiden. Veel prikkels in een hele korte tijd.

Mijn zoon van 4 kroop al lekker op schoot en bleef met zijn ogen de gekleurde lampjes heel geconcentreerd volgen. Hij vond het fantastisch mooi. De show begon en ze genoten intens. De springende dolfijnen, de waterspetters die alle kant op gingen en natuurlijk de trainster die op de rug van de dolfijn door het water ging. We klapten voor het einde van de show en we liepen rustig met de andere mensen mee naar buiten.

Nog voordat we goed en wel buiten waren zei mijn zoon: ‘Mama ik wil naar huis’. Mijn man en ik keken elkaar aan en ik zag het gezicht van mijn dochter betrekken. ‘Maar we zijn er net man!’ zei ze tegen hem. Mijn zoon herhaalde het nogmaals, dit keer een stuk harder: ‘Ik wil naar huis’. Hij zette de pas erin en liep zonder om te kijken richting de uitgang.

Dit is een situatie waarbij een leuke activiteit ineens een abrupt einde kende…tenminste…dat had het kunnen zijn…maar zoals ik al eerder benoemde is begrip stap 1 om situaties te keren!

Jouw reactie is bepalend voor het verloop van de situatie

Ik had op verschillende manieren kunnen reageren. En ik wil benadrukken dat geen enkele reactie goed of fout is. Het is alleen wel heel belangrijk je te realiseren welk effect jouw reactie heeft op het gedrag van je kind. Alleen op deze manier kun je daadwerkelijk ook iets veranderen!

Voorbeeld:

We zijn er net, we hebben niet dat hele eind gereden om nu al naar huis te gaan. Kom we gaan bij de walrussen kijken’. Tegelijkertijd pak ik mijn zoon op de arm en neem hem mee.

‘Blijf hier, ik wil niet hebben dat je zomaar wegloopt, zo meteen zijn we je kwijt’.

‘Wat is er nou aan de hand? De show was toch hartstikke leuk? Waarom wil je nu ineens naar huis?’

Alle drie de reacties zijn begrijpelijk en vanuit de beste intenties. Maar zijn ze helpend in dit geval? Nee…

Begrijp je kind en leer hem of haar met de situatie om te gaan

Waarom zijn deze reacties nou niet helpend? Het antwoord is eigenlijk heel simpel…er is geen begrip voor de situatie. Hoe goed bedoelt het ook is.Hoe leuk een activiteit ook is, het kan wel heel veel indrukken en prikkels opleveren. Als je weet dat je kind prikkelgevoelig is dan kun je hier ook rekening mee houden.

Vaak zie ik dat ouders van gevoelige kinderen zich erg beschermend opstellen ten aanzien van hun kind. Ze mijden bv. drukke ruimtes. Prima natuurlijk als je merkt dat je kind dit nodig heeft. Anderzijds is het wel belangrijk dat jouw gevoelige kind ook kennismaakt met alles wat er op de wereld is, mag ontdekken en leert zijn gevoeligheid hierin een plek te geven. Maar hoe dan?

Erken hooggevoeligheid, herken de reactie als gevolg van gevoeligheid, kijk welke emotie er achter het gedrag aanwezig is en sluit jouw reactie daarop aan

In dit voorbeeld hadden wij een tijd geleden wellicht gekozen om naar huis te gaan. Maar nu deden we dat niet. Waarom? Omdat we wisten dat hij de show erg leuk vond maar dat het zoveel indrukken had gegeven dat in korte tijd zijn emmertje volledig was overgelopen, hij was overprikkeld.

Wat is zijn behoefte? Terugtrekken, alleen zijn, niks moeten en zijn emmertje weer even legen.

Wij besloten dat papa met onze dochter alvast naar de walrussen ging kijken en dat ik met mijn zoon even aan de rand van het park ging zitten om tot rust te komen. Ik ging op mijn knieën voor mijn zoon zitten, maakte contact met hem door hem lichtjes bij de ellebogen te pakken. Het enige wat ik tegen hem zei was: ‘Het was een gave show maar het was wel een beetje veel he jongen?’ Hij keek me aan en stortte zich in mijn armen. Hij kroop op schoot en de tranen stroomden over zijn wangen. Zo hebben we een minuut of tien gezeten, zonder iets te zeggen en dicht bij elkaar.

Zo kon hij volledig ontladen en het enige wat ik hem heb geboden is veiligheid, geborgenheid en de ruimte om te ontladen. Dit was genoeg.

Toen hij eenmaal bijgekomen was, wilde hij ook graag naar de walrussen en hebben we vervolgens de rest van de dag gezellig met zijn vieren doorgebracht. Enige waar we goed aandacht voor moesten hebben, was dat we hem na elke show even de ruimte gaven om op zijn manier te ontladen en prikkels kwijt te raken. Hij koos zelf wat hij op dat moment nodig had.

Herkenbaar? Misschien ook niet en merk je dat jouw kind juist alleen maar door en door wilt. Juist heel druk wordt bij overprikkeling en wellicht zijn grenzen blijft overschrijden en wellicht die van jou. Ook dit is een uiting in gedrag. Als je dit herkent als een gevolg van gevoeligheid dan kun je op eenzelfde manier gaan kijken naar de behoefte die schuilgaat achter het gedrag.

Achter gedrag zit altijd een behoefte

Wanneer je reden weet van de boosheid of een inschatting kan maken waarom je kind dit gedrag laat zien, is het ook makkelijker om geduldig en kalm te reageren. En realiseer je ook dat een kind nooit moedwillig boos is, al lijkt dat soms anders. Er zit altijd iets achter.

Het is een puzzel die nooit af is, maar met begrip maak je een hele mooie eerste stap om echt in verbinding te komen met je kind.